تعيين حوزه نفوذ فرودگاهها:
تعيين حوزه نفوذ فرودگاهها:
تهیه وتنظیم : لطیف جمشیدزاده
حوزه نفوذ فرودگاه محدودهاي از جمعيت و فضاهاي اطراف فرودگاه است که ميتواند توسط فرودگاه سرويس دهي شود. در بعضي مطالعات خارجي تحت عنوان محدوده سرويس دهي فرودگاه نيز ناميده ميشود
تعيين محدوده حوزه نفوذ پيش از انجام مطالعات، پيش بيني تقاضا و برآورد نيازهاي آينده فرودگاه از اهميت بسيار زيادي برخوردار است، زيرا اين اطلاعات ،ديد دقيقي از پتانسيلهاي موجود و آينده در توليد و جذب فرودگاه ارائه ميکند. در مطالعات انجام شده، تاکنون روشهاي متفاوتي جهت تعيين حوزه نفوذ به کار گرفته شده است. طبيعي است ساده ترين ايده در تعيين محدوده سرويس دهي هر فرودگاه، تقسيم مساوي فاصله هر دو فرودگاه است. با اين وجود در عمل اين اتفاق نخواهد افتاد، زيرا خدمات ارائه شده در هر فرودگاه، بر تقاضاي مسافرين آن فرودگاه تأثير ميگذارد.
آيين نامه ايکائو و و سازمان هوانوردي فدرال آمريکا ، هر دو معتقدند ، عامل اصلي مشخص کننده حوزه نفوذ فرودگاه ، نوع فرودگاه و سرويسهاي هوايي ارائه شده در فرودگاه است. همچنين عامل ديگري که در تعيين حوزه هاي نفوذ ، مؤثر است، راههاي دسترسي زميني به فرودگاهها میباشد. طبيعي است که اگر دسترسي مترو، قطار و راههاي بزرگراهي جاده اي به فرودگاه فراهم باشد، علاوه بر کاهش زمان دسترسي، شرايط دسترسي بهتري نيز فراهم میشود که اين خود موجب افزايش تقاضاي يک فرودگاه خواهد شد. در ادامه روشهاي تعيين حوزه نفوذ پيشنهادي ايکائو و سازمان هوانوردي فدرال امريکا به ترتيب تشريح ميگردد.
حوزه نفوذ به روش ايکائو:
روشي که در ايکائو پيشنهاد شده است (درصورتيکه قصد تعيين حوزه نفوذ وجود داشته باشد) جمع آوري اطلاعات دقيق تمامي مسافرين است. ازجمله محل دقيق مبدأ (محل خريد بليت)، مقصد و قيمت بليت خريداري شده میباشد.
حوزه نفوذ به روش سازمان هوانوردي فدرال امريکا:
بر اساس قوانين اين سازمان ،حوزه نفوذ هر فرودگاه ،در دايره هاي به شعاع 150 تا 70 کيلومتري اطراف فرودگاه است. اما در صورت وجود بر همپوشاني با حوزه نفوذ ديگر فرودگاهها لازم است موارد تأثيرگذار بر تقاضاي آينده نیز بررسي شود. به عنوان مثال ،بررسي تجهيزات هوايي فرودگاههاي مجاور، سرمايه گذاريهاي آينده و دسترسي هاي زميني.
منبع :